متاسفانه در فضای مجازی کنونی (مرتبط با کشور) به واسطه رشد فناوری اطلاعات در سازمان های مختلف کشور و از سویی عدم رشد متوازن امنیت سایبری با آن شاهد چالش هایی متعدد امنیتی در این فضا هستیم. یکی از چالش هایی که این سالها به وفور در سامانه های سازمان ها ،پرتال های وب مختلف به ویژه پرتال های مرتبط با سازمان های دولتی و غیردولتی (از نهادهای دانشگاهی گرفته تا سازمان های بانکی، موسسات تبلیغاتی و غیره) گاهی شاهد نقض اشکارحریم خصوصی کاربران و افشای اطلاعات خصوصی مردم در این فضاها است.
حریم خصوصی در حقیقت از میان اصول امنیتی سه گانه(محرمانگی، صحت و دسترس پذیری) زیرمجموعه اصل محرمانگی قلمداد می شود که در آن این مسئله مورد توجه است که اطلاعاتی را که یک فرد در اختیار یک مرکز قرار می دهد و این مرکز از آن اطلاعات استفاده می کند و یا آنها را معرض عموم(اعلام عمومی) قرار میدهد باید بر اساس توافقنامه ای باشد که با آن فرد داشته است؛ یعنی که اگر یک فرد در برابر افشای برخی اطلاعاتش مثلا در محیط های عمومی رضایت نداشته باشد، این مرکز مجاز نیست که این نوع اطلاعات فرد را افشا کند.
