امنیت سایبری سیستم های کنترل صنعتی و اسکادا

احمدیان : مشاور ، مجری و مدرس / کاندیدای دکترای تخصصی از دانشگاه صنعتی امیرکبیر

۳ مطلب در بهمن ۱۳۹۳ ثبت شده است

راهکارهای امنیت سایبری سامانه های کنترل صنعتی در جهان و تطبیق آن با وضعیت ایران

راهکارهای امنیت سایبری سامانه های کنترل صنعتی در جهان و تطبیق آن با وضعیت ایران

در این پست فایل ارائه سخنرانی «راهکارهای امنیت سایبری سامانه های کنترل صنعتی در جهان و تطبیق آن با وضعیت ایران»  «روش ها و ابزارهای ارزیابی
امنیت در شبکه های صنعتی اسکادا» که توسط تیم امنیت سایبری سامانه های صنعتی دانشگاه صنعتی امیرکبیر در سومین  کنفرانس امنیت اطلاعات و ارتباطات در صنعت نفت(محمودآباد) برگزار شد و در سایت کنفرانس نیز منتشر شده است را جهت استفاده مخاطبان علاقه مند قرار می دهم.


مشاهده فایل سخنرانی



مطالب مرتبط:

کارگاه آموزشی امنیت اطلاعات در سامانه‌های کنترل صنعتی : چالش‌ها و راهکارها(کنفرانس رمز چهاردهم)
دوره آموزشی امنیت سایبری در سامانه های صنعتی
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

اگر شکست نخورده اید، نخوانید!

 

 

سلام به همه دوستان عزیز

 

این مقاله(با اندکی تفاوت در موارد مثال)  اگر اشتباه نکنم در سال 1391 در هفته نامه بابک زمین شهرستان شهربابک(استان کرمان) به چاپ رسید.امشب برای شما دوستان عزیز در وبلاگ قرار می دهم.امیداور که مفید باشد.التماس دعا

---------------

 

 

گاهی در لابه لای تار و پود ثانیه ها و در سبقت عقربه های ساعت زندگی ام واژه ای ذهن مرا به بازی می گیرد : ((شکست!)) آری واژه ای که برای همه ما تداعی کننده خاطرات پرتنشی است، اما آیا پدیده شکست  یک مصیبت  است یا یک موهبت!؟ وقتی به سراغ زندگی نامه و دست نوشته های انسان های بزرگ و موفق می رویم، در دل خاطرات آنها ، در پله های مختلف نردبان زندگیشان رد پاهایی زیادی از شکست می بینیم. اگر زندگی دانشمندان بزرگ، مشاهیر تاریخ و مردان نام آور زمانهای مختلف را بررسی کنیم می بینیم که اکثر آنها با شکست های بزرگی در طول زندگی دست و پنجه نرم کرده اند. نمی خواهم اینجا از ادیسون بگویم و یا از نیوتون و  یا هلن کلر! نمی خواهم از بزرگانی حرف بزنم که همه ما آنها را می شناسیم و می دانیم که شکست های بزرگی را پشت سر گذاشتند، آنها انسان های بزرگی بودند!

در همین کشور خودمان، در همین نزدیکی، انسان های غریبی را داریم که بسیار بزرگ اند! کسانی که با وجود موانع و سختی ها وشاید به تعبیری شکست های بزرگ  نه تنها در جاده پرتلاطم  زندگی کنار نکشیده اند بلکه محکم و استوار، قوی تر از کسانی که چنین مشکلاتی را ندارند گام بر می دارند! به عنوان نمونه زهره اعتضادالسلطنه  که از نعمت دست محروم است و با پاهای خود به خلق تابلوهای نقاشی و بافت گلیم می‌پردازد و آرش رزقی‌بارز  هنرمند کشورمان که در 22 سالگی به علت حادثه ای  منجر به ضایعه نخاعی از قسمت گردنش گردید اما تسلیم نشد ،اینها برای ما می تواند الگوهایی باشند و یا خیلی از بزرگان هم میهن  دیگر که علیرغم بزرگی آنها را نمی شناسنیم! شاید از کنار این بزرگان به راحتی بگذریم و حتی به فکرمان هم خطور نکند که این انسان ها چه دنیایی دارند! اگر چه  آشناهستند اما غریب اند! درست است که چندان شناخته شده نیستند اما رفتار و برخورد آنها با مشکلاتشان نشان از بزرگی و عظمت درونی آنها دارد. اگر ما جای آنها بودیم به راستی الان چگونه شرایطی داشتیم؟!آیا زانوی غم بغل گرفته بودیم و یا مانند آنها اهل مبازره بودیم!؟ سر شما را به درد نیاورم سوال من این بود که آیا شکست یک مصیبت است یا یک موهبت؟!

۱ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰
مقایسه انگشتانمان ممنون! مقایسه خودمان نیز همچنین!

مقایسه انگشتانمان ممنون! مقایسه خودمان نیز همچنین!

«ای نام تو بهترین سرآغاز...»

با سلام و هزاران درود به شما انسان دنبال سعادت

در این پست وب نوشت، مطلبی را در که تکمیل بخشی از  فصل هشت(بهتر است با خودمان رقابت کنیم نه با دیگران) کتاب «دست نوشته های شکست،پلی تا موفقیت» روزگاری نوشتم برای شما عزیزان قرار می دهم.انشاالله مفید باشد.

 

مقایسه انگشتانمان ممنون! مقایسه خودمان نیز همچنین!

و چه زیبا نادر خلیلی می نویسد: «اسب ها هرگز با هم مسابقه نمی دهند ما انسان ها هستیم که آن ها را به مسابقه می کشیم. اسب ها هنگامی که آزاد و سرمست‌اند به سرعت بادها می دوند. زنبورهای عسل نیز از هم پیشی نمی گیرند، همگی از گل ها کام دل برمی گیرند. و در پایان نیز کم تر از شهد گل نمی آفرینند. بال های یک پرنده با هم رقابت نمی کنند که به پروازش درآورند، و پرندگان نیز در یک دسته و در زمان پرواز از هم جلو نمی زنند، ولی همه ی آن ها به اوج می رسند. ما انسان ها نیز گله وار آفریده نشده ایم که با هم مسابقه زندگی دهیم، ما تک تک به وجود آمده ایم تا زیست کنیم و به اوج لایتناهی برسیم.» 
ما انسان ها نیز گَله وار آفریده نشده ایم که با هم مسابقه ی زندگی دهیم، ما تک تک به وجود آمده ایم تا زیست کنیم و به اوج های لایتناهی برسیم...!
.
.
.
تنها دویدن / نادر خَلی لی

ما می­توانیم پیشرفت و موفّقیّت خود را درمقایسه با رفتار و تلاش­­های قبلیمان مورد ارزیابی قرار بدهیم، هر انسان ظرفیت­ها، توانایی­ها و استعدادهای منحصر به فردی دارد که قابل مقایسه با هیچ کس دیگری جز خودش نیست، ترازوی  سنجش موفّقیّت ما گذشته­ی ماست، بهتر است در دوره­های مختلف زمانی یک ارزیابی شخصی در کلیه­ی حوزه­های زندگیمان داشته باشیم، از تحصیل گرفته تا کار، از میزان استراحت گرفته تا میزان درآمد و خرج روزانه. با داشتن یک ارزیابی دوره­ای می­توانیم به یک سطح بندی و مشخصه از ویژگی­های شخصی خود برسیم آنگاه این سطوح را با اهداف خود بسنجیم و خود را در دوره های مختلف زمانی تنها با خود مقایسه کنیم و اگر نیاز شد سعی کنیم ازالگوهایی که انسانهای موفق تبعیّت می کنند بهره ببریم، این یعنی مقایسه با خود!


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰